De CO2 bubble

In een opgemerkt rapport van de The Carbon Tracker Initiative wordt de discrepantie blootgelegd tussen de reserves aan fossiele brandstoffen die mee de waarde bepalen van energiebedrijven en de (weliswaar trage) evolutie van het beleid van overheden in de richting van het aan banden leggen van het gebruik van diezelfde brandstoffen. Anders gesteld, de grote energiebedrijven zit op kolen-, olie- en gasreserves die ze nooit uit de grond zullen mogen halen, tenzij de wereld de ogen stijf gesloten houdt voor de globale opwarming van de aarde. Vandaag worden die reserves helemaal opgenomen in de waardebepalingen van de betrokken bedrijven. Dat betekent dat alle financiële beurzen in de wereld besmet zijn met een potentiële carbon bubble. De keerzijde is dat als ze de reserves mogen opbranden, global warming dramatische proporties aanneemt.

Het Potsdam Instituut berekende dat om de kans op het overschrijden van de gevaarlijke grens van 2°C klimaatopwarming met 20% te verminderen, het globale carbon budget voor de periode 2000 tot 2050 886 gigaton CO2 is. Als daar de emissies van het eerste decennium daarvan worden afgetrokken, blijft er nog 565 Gigaton CO2 over om in de atmosfeer te duwen. Dit terwijl het totale carbon potentieel van de bewezen reserves kolen, olie en gas gelijk is aan 2795 Gigaton CO2 (of 27 triljoen US Dollar huidige marktwaarde), dus 5 keer de hoeveelheid die we nog mogen opbranden voor we de fameuze point-of-no-return bereiken waarop global warming niet meer af te remmen is. Het grootste aandeel van die reserves komt van kool (65%). De som van carbon potentie van olie (22%) en gas (13%) samen, is bijna dubbel zo groot als de toegestane hoeveelheid carbon verbruik. Er wordt bij dit alles nog geen rekening gehouden met niet-bewezen reserves. Energiebedrijven pompen miljoenen dollars in de zoektocht naar nog meer fossiele brandstoffen.

Wat zijn de gevolgen voor investeerders als slechts 20% van de bewezen reserves mogen worden gebruikt? Ze zijn blootgesteld aan de de carbon bubble die een systemisch risico voor de financiële markten vertegenwoordigt van minstens 20 triljoen US dollar (huidige marktwaarde). Maar de risico’s van het alternatief, alle reserves gebruiken, zijn veel ingrijpender: het einde van het relatief goede leven op de planeet zoals we dat vandaag kennen.

“But these numbers make clear that with the fossil-fuel industry, wrecking the planet is their business model. It’s what they do.” (Naomi Klein)