Mogen wij de overkapping betalen?

Eergisteren zaten Willem-Frederik en Freya aan de Reyerslaan met hun verhaal voor een overkapping om de longen van hun jonge telg te sparen. Gisteren waren alle partijen het eens dat ze niet tegen de overkapping waren, maar ze kwamen dan weer met de ultieme dooddoener: “Wie gaat dat betalen ?”

Als 15.000 handtekeningen zich een weg banen in het Vlaamse parlement om gehoord te worden, zouden diezelfde partijen dat toch moeten zien ?

Politiek zag het wel zitten dat een industriële macht om de 100 meter een lamp boven onze wegen plantte, omdat die macht een lampenfabriek plantte. We bezaten toen nog de kerncentrales, die energie was toch gratis. Het was een tijd waarin we aangemoedigd werden om elektrisch te verwarmen. De lampenfabriek is weg, de kerncentrale is plots minder gratis en niet meer van ons. Maar de lampen branden nog steeds ook al roesten de palen.

Wie zal dat betalen?

In tijden van verkiezing zal geen partij het zich luidop inbeelden dat een industriële macht sterker is dan de stem van het volk. Maar er blijft natuurlijk de vraag, hoor ik ze dan zeggen, “Wie zal dat betalen?” Of de vraag duidt op een gebrek aan creativiteit of goede wil speelt geen rol, er zijn inmiddels al 15.000 handtekeningen als kroniek van een aangekondigd antwoord.

Bij wijze van aankondiging; laat de burgers dit zelf betalen. Via een coöperatie die investeert in de overkapping. Als manna uit de hemel recht in het hart van een bruisende stad ontstaan dan nieuwe te ontwikkelen gronden, die kunnen ontwikkeld worden voor een beter evenwicht in wonen, werken, groen. Hoe denk je dat een voetbalstadion gefinancierd wordt? Naast allerlei financieringen uit overheidsgerelateerde instituten (omdat zo’n stadion toch wel prestige voor de stad is) zijn de nieuwe gronden als goud in handen van de projectontwikkelaar. Me dunkt dat een volksbeweging die zelf de ring overkapt Antwerpen meer op de kaart zet dan een brug.

Driedubbel dividend

Een coöperatie die een meerwaarde kan realiseren op de nieuwe gronden van de overkapping maakt een driedubbel dividend mogelijk. Burgers merken dat ze effectief impact hebben, de stad verbetert, en er is een financieel rendement, billijker dan wat we nu krijgen. Wedden dat die coöperatie bereid is om daarbij in één beweging ook de broodnodige scholen te bouwen in die groene long voor Antwerpen?

Er zijn verschillende manieren om een coöperatie op te zetten. Vergeet discussies over vorm, structuur, over façade coöperaties. Die discussies gaan maar over een financiële methode en niet over de essentie van de zaak. Maar focus in deze op de essentie van coöperaties. Het is een manier om maatschappelijke belangen van velen te bundelen in een economische macht. Om de maatschappelijke voordelen te realiseren op een winstgevende manier. Waarbij die winst democratisch verdeeld en gestuurd wordt.

Momentum

Ik ben al veel langer overtuigd dat coöperaties hét antwoord zijn als de privé sector en de publieke overheid te weinig momentum krijgen om maatschappelijk relevante vragen op te lossen. De coöperatie combineert het maatschappelijk momentum met de expertise uit de privé sector en de behartiging van het algemeen belang door de publieke overheden. Dat is zo voor energierenovatie op school of in gemeentegebouwen. Dat is nog meer zo voor de overkapping van de ring.

Dat het moeilijk zal zijn, staat buiten kijf. Maar net daarom wil het maatschappelijk momentum aan zet zijn.

“Wie zal dat betalen?” Dat doet de burger zelf wel, wie zou hem tegenhouden? Met dit antwoord is de politiek aan zet, afspraak 25 mei.