Gezondheid is óók een goed medicijn
Weg met overbodige medicatie en fastfoodmest, voor planten én voor mensen.
Er zijn minder verschillen tussen mens en plant dan gedacht. Beiden hebben voedingstoffen nodig om zich mee te sterken en aan beiden wordt medicatie gegeven om ziektes tegen te gaan of te vernietigen.
In de landbouw, of zelfs bij de moestuiniers, zijn er twee grote stromingen: de symptoombestrijders en de gezondmakers.
De symptoombestrijders zijn plantenslavendrijvers, die de plant net als een gans vetmesten met minderwaardige voeding. De plant wordt hierdoor te groot, of te dik in mensentermen. Onder andere hierdoor worden ze zwak. Het gaat meestal niet over één plantje, maar over een veld vol gelijke obese of zwakke planten.
Zwakke planten zijn kwetsbaar, en om die kwetsbaarheid tegen te gaan worden toekomstige symptomen bestreden met pesticiden. Zie het als een soort handgel. Soms worden er ook doeken over gelegd tegen schadelijke insecten, een beetje zoals een mondmasker. Deze lapmiddeltjes zijn maar lapmiddeltjes, en een groot deel van die plantjes wordt toch ziek.
De gezondmakers zijn eigenlijk ook slavendrijvers, al weten ze min of meer tot welke limiet ze de planten kunnen pushen. Ze zorgen er ook voor dat de planten een gezonde bodem hebben om in te wonen, een mooie omgeving. Gezondmakers leren planten voor zichzelf zorgen en geven de planten geen fastfood. Ze creëren omstandigheden waarin planten zelf hun eten kunnen zoeken, voedsel dat verborgen zit in de bodem.
Deze planten krijgen de ruimte om zelf na te denken, waardoor het intelligente wezens worden. Ze zijn kritisch en je kan hen niets wijsmaken. Ze voelen het zelf wanneer ze zich moeten sterken met bepaalde “vitamines” en of ze meer of minder suikers en vetten moeten aanmaken. Deze planten werken aan hun eigen immuunsysteem.
Pesticiden en fastfoodmest doden de plant op dezelfde wijze als sommige medicatie en brolvoeding de mens.
Terwijl velden van obese of zwakke planten geteisterd worden door een ziekte is het perfect mogelijk dat de gezonde planten, die soms nog geen 1,5 meter verderop staan, hier totaal geen last van hebben.
Planten werken zeer nauw samen met bodembeestjes. De plant geeft de beestjes overtollige voedingsstoffen en in ruil hiervoor wordt de plant door hen beschermd en zelfs gevoed. Wij mensen doen net hetzelfde, maar dan met organismen in onze darmen. Die kauwen ons voedsel voor en helpen ons te beschermen. Pesticiden en fastfoodmest doden deze natuurlijke helpers, op dezelfde wijze als sommige medicatie en brolvoeding bij de mens doen. Zonder deze beestjes krijgen zowel planten als mensen tekorten en worden ze ongezond. Je bent wat je eet. Ongezonde planten maken mensen ongezond, gezonde planten maken mensen gezond.
We hebben ooit de fout begaan om sterke planten zwak te maken. Uiteraard is het de bedoeling dat we hen nu beschermen. Willen we bescherming op lange termijn, dan moeten we het immuunsysteem boosten.
Als we echt een duurzame maatschappij willen, dan hebben we dringend een mentaliteitsverandering nodig. De focus moet liggen op gezond maken, niet op de ongezondheid bestrijden. Geen angst zaaien maar hoop. Samenwerken met de natuur in plaats van ertegen te vechten. Willen we blijven symptomen bestrijden of willen we aan een gezonde basis werken?
Louis De Jaeger is keynote speaker, tuin-, landbouw- en landschapsarchitect bij Commensalist, is oprichter van ByeByeGrass en het Food Forest Institute en schrijft momenteel een boek over de toekomst van de landbouw.