Beschermde zeegebieden herstellen visbestanden en biodiversiteit
De laatste tijd groeit echter het bewustzijn dat we niet alleen op land grote problemen hebben maar dat we ook op zee attent moeten zijn en onze manier van werken en leven moeten aanpassen.
Onze wereldzeeën werden enkele tientallen jaren geleden nog gezien als eindeloze visvoorraden, tegenwoordig wordt alsmaar duidelijker dat ook hier de menselijk hebzucht te sterk is. De wereldvisvloot is 2 – 3 keer groter dan onze oceanen kunnen verdragen. Buiten het feit dat er een gigantische overbevissing is, zijn er nog andere problemen zoals bijvangst, visboerderijen, vervuiling en de opwarming die ervoor gezorgd hebben dat ongeveer 90% van de grote vissen uit de oceaan zijn verdwenen. Als we niets veranderen zijn alle vissen tegen 2050 uit de oceanen verdwenen.
Uit studies uitgevoerd voor de VN is gebleken dat we alle kennis in huis hebben om onze visserij snel om te vormen tot een duurzame visserij. Onlangs was er nog een conventie van het Sustainable Food Lab waarbij men probeert om binnen 10 jaar 50% van de visvangst duurzaam te maken. Een andere piste die men volgt in het beschermen van het onderwater ecosysteem en visbestand is het afbakenen van MPA’s (Marine Protected Area’s).
Marine Protected Area’s
Deze zone’s zijn beschermde gebieden in de zee, en worden in verschillende mate afgesloten. In sommige gebieden mag enkel nog beperkt (duurzaam) gevist worden, in sommige gebieden mogen enkel nog wetenschappers komen. De voordelen van zulke gebieden zijn uitgebreid_
- Behoud van biodiversiteit
- Belangrijke viswoongebieden beschermen tegen vernietigende vistechnieken en andere menselijke activiteiten zodat deze gebieden kunnen herstellen.
- Gebieden voorzien waar de vispopulaties kunnen kweken en opgroeien.
- Het helpen van plaatselijke culturen en economieën die afhankelijk zijn van de visvangst.
Momenteel is slechts 2% van de oceanen beschermd als MPA’s waarvan een heel groot gedeelte slecht beheerd wordt. Op een conventie van de VN in 2010 werd nochtans afgesproken om tegen 2020 20% van onze oceanen om te vormen tot MPA’s.
Groeiend bewustzijn
De laatste tijd groeit echter het bewustzijn dat we niet alleen op land grote problemen hebben maar dat we ook op zee attent moeten zijn en onze manier van werken en leven moeten aanpassen. MPA’s worden dan ook steeds vaker gecreëerd. Enkele dagen geleden heeft Australië nog aangekondigd dat ze 2,3 miljoen vierkante kilometer oceaan bijkomend gaan beschermen wat het totaal voor Australië op 3,1 miljoen vierkante kilometer brengt. Ook de Cook eilanden hebben onlangs verklaard om een MPA van ongeveer 1 miljoen vierkante kilometer te willen afbakenen.
WWF
Het WWF heeft het oprichten en beschermen van deze MPA’s als 1 van haar speerpunten naar voor geschoven en zet dan ook haar schouders onder dit project. Het WWF heeft heel veel werk gestoken in het ontwikkelen van MPA’s aan de kust van Oost-Afrika. Zo wordt er binnenkort een MPA opgericht van 1,7 miljoen hectare voor de kust van Mozambique.
Inspirerende TED-sessie
Ook via toespraken probeert men het brede publiek een ‘sense of urgency’ te geven zodat er snelller actie wordt ondernomen. Een heel goede en inspirerende TED-talk door Sylvia Earle — waarin ze haar wens uitspreekt voor een globaal netwerk van MPA’s — won in 2009 de TED-prize. Zo voegde ze zich bij eerdere winnaars zoals Bill Clinton en Bono.
